-
1 rujnować się
несов.разоря́тьсяrujnować się się na kogoś, coś — тра́тить де́ньги на кого́-л., что́-л.; разоря́ться на что́-л.
-
2 rujnować\ się
несов. разоряться;\rujnować\ się się na kogoś, coś тратить деньги на кого-л., что-л.; разоряться на что-л. -
3 rujnować się
[руйновачь шіĕ]v.ndk -
4 rujnować się
руйнуватися -
5 rujnować
rujnować finansowo finanziell ruinieren, zum finanziellen Ruin führen;rujnować się sich ruinieren -
6 rujnować
(-uję, -ujesz); perf; z-; vt* * *ipf.1. (= niszczyć) ruin, devastate, destroy.2. (= osłabiać) ruin, spoil.ipf.go bankrupt; musiałeś się zrujnować na ten prezent?! you must have spent lots of money on that gift?!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rujnować
-
7 zrujn|ować
pf Ⅰ vt 1. (zburzyć) [huragan, wojna] to devastate, to destroy [budynki, miasto] ⇒ rujnować 2. (finansowo) to ruin, to bankrupt [osobę, firmę] ⇒ rujnować 3. (zniszczyć) to wreck [życie, małżeństwo]; to destroy [szczęście]; to ruin [zdrowie, życie]- zrujnować czyjeś nerwy to shatter sb’s nerves ⇒ rujnowaćⅡ zrujnować się 1. (finansowo) to go bankrupt ⇒ rujnować się 2. żart. to splurge out pot. a. lash out GB pot. (na coś on sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrujn|ować
-
8 zrujnować
rujnować finansowo finanziell ruinieren, zum finanziellen Ruin führen;rujnować się sich ruinieren -
9 rujn|ować
impf Ⅰ vt 1. (niszczyć) to devastate [budynek, miasto] ⇒ zrujnować 2. (doprowadzać do bankructwa) to ruin [osobę, firmę] ⇒ zrujnować 3. (zepsuć) to ruin [zdrowie, szczęście, nerwy]- rujnować komuś życie to ruin sb’s life ⇒ zrujnowaćⅡ rujnować się (trwonić majątek) rujnować się na coś to splash out on sth ⇒ zrujnować się■ zgoda buduje, niezgoda rujnuje przysł. united we stand, divided we fallThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rujn|ować
-
10 wyniszczać
impf ⇒ wyniszczyć* * *(-am, -asz); perf -yć; vt(organizm, człowieka, kraj) to devastate, to destroy; ( naród) to destroy, to annihilate* * *ipf.1. (= poważnie uszkadzać) devastate.2. (= unicestwiać) destroy, eradicate, annihilate.3. (= rujnować) ( zdrowie) ruin.4. (= osłabiać, wyczerpywać) deplete.ipf.1. (= rujnować zdrowie) ruin o.s.2. (= niszczyć siebie wzajemnie) destroy one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyniszczać
-
11 niszcz|yć
impf Ⅰ vt 1. (likwidować, unicestwiać) to destroy [list, dowody, budynek, miasto, wroga, szkodniki] ⇒ zniszczyć 2. (zużywać) to wear [sth] out, to wear out [sprzęt, narzędzia, buty, ubrania] ⇒ zniszczyć 3. (osłabiać) [choroba, alkohol, narkotyki] to ruin, to enfeeble ⇒ zniszczyć 4. przen. (rujnować) to ruin, to shatter [nerwy, zdrowie, spokój, małżeństwo, życie] ⇒ zniszczyć Ⅱ niszczyć się 1. [budynek, samochód, rower] to deteriorate, to fall apart; [ubrania, buty] to wear out ⇒ zniszczyć się 2. (tracić zdrowie) to waste away- niszczysz się, tyle pracując! you’re wasting away, working so much! ⇒ zniszczyć się3. (zwalczać się) to destroy each otherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niszcz|yć
-
12 vergehen
vergehen *1) ( verstreichen, vorbeigehen) Zeit: upływać; Tage, Urlaub, Schönheit: [prze]mijać [ perf [prze]minąć]; Winter odchodzić [ perf odejść], kończyć [ perf s-] sięjdm vergeht die Lust komuś przechodzi ochotada vergeht einem ja der Appetit! można stracić apetyt!3) ( fast umkommen)vor Hunger/Angst [fast] \vergehen umierać z głodu/ze strachu1) ( jdn vergewaltigen)sich an jdm \vergehen dopuścić się czynów nierządnych na kimś, gwałcić kogoś [ perf z-]sich an der Umwelt \vergehen niszczyć środowisko naturalnesich an fremdem Eigentum \vergehen targnąć się na czyjąś własnośćgegen etw \vergehen pogwałcić +akk, wykraczać [ perf wykroczyć] przeciwko czemuśsich gegen das Gesetz \vergehen łamać [ perf z-] prawo5) ( gegen eine Norm verstoßen) zakłócać [ perf zakłócić], przekroczyć [ perf przekraczać], dopuszczać [ perf dopóścić] się przekoczenia czegośer hat sich gegen die guten Sitten vergangen naruszył dobre obyczaje -
13 zrujnować
(-uję, -ujesz); vb; od rujnować* * *pf.1. (= zniszczyć) ruin; zrujnować sobie zdrowie ruin one's health; zrujnować szczęście ruin one's happiness.2. (= doprowadzić do bankructwa) ruin, bring to ruin.pf.(= doprowadzić się do bankructwa) ruin o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrujnować
-
14 verausgaben
verausgaben *vrsich \verausgaben ( physisch) nadwerężać [ perf nadwerężyć]; się ( finanziell) rujnować [ perf z-] się -
15 arm
-
16 kaputtmachen
kaputt|machen -
17 zugrunde
[an etw ( dat) ] \zugrunde gehen być [o zostać]; zniszczonym [przez coś], Person: ginąć [ perf z-] [przez coś], Kultur, Zivlisation: upadać [ perf upaść] [przez coś], Pflanze: marnieć [ perf z-] [przez coś]\zugrunde liegend stanowiący podstawęjdn/etw \zugrunde richten niszczyć [o rujnować] kogoś/cośdieser Politik ( dat) liegt das Prinzip \zugrunde, dass... polityka ta opiera się na zasadzie, że...; ( ausbeuten) wykorzystywać [o zrujnować] kogoś/coś ( zerstören) zniszczyć
См. также в других словарях:
rujnować się – zrujnować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doprowadzać się do zniszczenia, upadku, utraty czegoś; doprowadzać się do bankructwa przez niewłaściwą politykę finansową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rujnował się na kosztowne stroje. Ratował zdrowie, rujnując się na leczenie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rujnować — ndk IV, rujnowaćnuję, rujnowaćnujesz, rujnowaćnuj, rujnowaćował, rujnowaćowany 1. «doprowadzać do ruiny, zniszczenia, upadku, krachu finansowego; burzyć, niszczyć» Powódź rujnowała wsie. Życie nad stan rujnowało majątek. □ Zgoda buduje, niezgoda… … Słownik języka polskiego
zrujnować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rujnować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
burzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, burzyćrzę, burzyćrzy, burzyćrzony {{/stl 8}}– zburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować rozpadanie się czegoś wybudowanego; rozwalać, rujnować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić — 1) Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize 2) Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
ujaić — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
ujebać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
upieprzać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
upierdalać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu